[caption id="attachment_512" align="alignleft" width="300"]
Mesin Heuler di Joho diambil dari arah Jambatan.[/caption]
Tahukah engku dan encik sekalian kalau di kampung kita pernah berdiri sebuah surau kepunyaan seorang ulama terkenal di Alam Minangkabau ini. Ulama itu ialah salah seorang dari tiga orang ulama Kaum Muda di Minangkabau. Beliau berasal dari fort de kock dan berkampung di Tangah Sawah, dimana di sana juga terdapat surau utama beliau. Beliau ialah Syech M.Djamil Djambek, pernah pula Muhammad Attar atau lebih dikenal dengan nama Muhammad Hatta mengaji ke surau beliau semasa kanak-kanak di kampung Tangah Sawah.
Tangah Sawah, sekarang kampung tersebut sama sekali tidak serupa terletak di tengah sawah. Dahulu kami sempat pula heran, kenapa pula bernama Tangah Sawah. Padahal sawah hanya beberapa tumpak ada di sana. Namun kami segera faham tatkala menengok sebuah filem bisu yang dibuat oleh orang Belanda pada masa awal abad yang dahulu. Memanglah dahulunya kampung tersebut terletak di tengah sawah.
Engku dan encik tentunya bertanya “Kenapa pula hingga inyiak Djambek itu sampai mempunyai surau di kampung kita..?”
Bagus sekali pertanyaan engku dan encik itu, maukah engku dan encik apabila kami kisahkan?
[caption id="attachment_511" align="alignright" width="300"]
Bangunan Masin heuler di Joho diambil masih dari arah Jambatan.[/caption]
Begini kisahnya kira-kira, dahulu tatkala Perang Tahun Salapan[1] usai dimana kita orang Kamang menjadi orang kalah dan banyak pula anak nagari yang terdiri dari para pimpinan kita yang dibunuh, ditangkap, dimasukkan ke dalam kandang situmbin,[2] dan dibuang ke daerah lain.[3] Maka keadaan nagari saat itu sangatlah tidak baik (kondusif). Sebab yang namanya orang kalah perang tentulah mentalnya telah ikut pula kalah, hancur, dan jatuh.
Maka melihat keadaan yang serupa itu, Inyiak Dt. Palindih pun insyaflah bahwa keadaan tak boleh berlanjut terus serupa ini. Maka beliau berikhtiar untuk mengusahakan Inyiak Djambek untuk datang mengajar mengaji ke kampung kita. Tentunya tujuannya bukanlah hanya untuk mengaji saja, melainkan untuk mengobati duka hati orang Kamang yang tengah teraniaya, terzhalimi.
Di surau inilah beliau berdakwah, memberikan pemahaman perihal ajaran agama kepada orang Kamang. Duhai engku dan encik, betapa senangnya hati orang Kamang karena mendapat perhatian yang sebesar itu dari seorang ulama. Bertambah jua rasa hormat orang Kamang ketika itu kepada beliau. Kedatangan beliau merupakan salah satu awal masuknya ajaran Muhammadiyah ke Nagari Kamang ini.
Kedatangan beliau tentulah tak dapat setiap hari, sebab beliaupun punya surau pula di Bukik Tinggi, punya pula keluarga yang menjadi tanggungngan disana. Kedatangan beliau ialah sekali sepekan ke Nagari Kamang ini. Setiap hari apakah kedatangan beliau ke Kamang? Belum terang bagi kami perkara itu engku dan encik sekalian.
[caption id="attachment_510" align="alignleft" width="300"]
Batang Agam & Heuler. Orang Kamang biasa menyebutnya dengan "Agam" saja.[/caption]
Inyiak Lareh Dt. Palindih rupanya telah memikirkan segalanya, surau Inyiak Djambek didirikan di atas sebidang tanah milik kamanakan beliau. Terletak di tepi Batang Agam di Joho, sungguh indah sekali tempat itu, sangatlah pantas sekali untuk dibuatkan surau disana. Sebab batang air ada di bawah, tempat orang mengambil wudhu dan mandi.
Sekarang, telah lama Surau Inyiak Djambek tiada. Apa penyebabnya engku dan encik sekalian?
Kamipun tak pula tahu, belum terang pula dihadapan kami kenapa surau tersebut dapat tiada. Telah semenjak lama, oleh kamanakan Dt. Palindih di tanah bekas Surau Inyiak Djambek tersebut, didirikan heuler tempat menumbuk padi. Sekarang heuler tersebut kepunyaan dari Encik Hj. Eli dan Engku H. Fuad Umar. Encik Hj. Eli ialah kamanakan dari Inyiak Lareh, sedangkan Engku H. Fuad Umar ialah suami beliau yang merupakan anak dari Haji Umar Umayya. Haji Umar Umayya ialah adik kandung dari Haji Rijal Abdullah, salah seorang ulama yang sangat tersohor sekali pada masa dahulu yang mendirikan sekolah SMPI di Pintu Koto. Sekarang sekolah itu telah ikut pula tiada, digantikan oleh orang dengan SMU N 1 Kamang Magek.
Begitulah kisahnya engku dan encik sekalian. Kalau seandainya engku dan encik punya kisah yang berlainan. Sudilah kiranya memberitahukannya kepada kami, ataupun kalau ada yang tersilap oleh kami dalam penyampaian. Berkenan pulalah engku dan encik sekalian meluruskannya. Tentunya hendaknya menyapa kami dengan cara yang elok pula. Tolonglah dipakai jua "kato nan ampek"..
[3] Para pimpinan nagari kita yang dimasukkan ke kandang situmbin ialah serupa Garang Datuak Palindih yang saat itu menjabat sebagai Kepala Lareh Kamang, serta beberapa orang lainnya. Sedangkan yang dibuang ialah Abdul Wahid Kari Mudo ke Sulawesi.
Mesin Heuler di Joho diambil dari arah Jambatan.[/caption]Tahukah engku dan encik sekalian kalau di kampung kita pernah berdiri sebuah surau kepunyaan seorang ulama terkenal di Alam Minangkabau ini. Ulama itu ialah salah seorang dari tiga orang ulama Kaum Muda di Minangkabau. Beliau berasal dari fort de kock dan berkampung di Tangah Sawah, dimana di sana juga terdapat surau utama beliau. Beliau ialah Syech M.Djamil Djambek, pernah pula Muhammad Attar atau lebih dikenal dengan nama Muhammad Hatta mengaji ke surau beliau semasa kanak-kanak di kampung Tangah Sawah.
Tangah Sawah, sekarang kampung tersebut sama sekali tidak serupa terletak di tengah sawah. Dahulu kami sempat pula heran, kenapa pula bernama Tangah Sawah. Padahal sawah hanya beberapa tumpak ada di sana. Namun kami segera faham tatkala menengok sebuah filem bisu yang dibuat oleh orang Belanda pada masa awal abad yang dahulu. Memanglah dahulunya kampung tersebut terletak di tengah sawah.
Engku dan encik tentunya bertanya “Kenapa pula hingga inyiak Djambek itu sampai mempunyai surau di kampung kita..?”
Bagus sekali pertanyaan engku dan encik itu, maukah engku dan encik apabila kami kisahkan?
[caption id="attachment_511" align="alignright" width="300"]
Bangunan Masin heuler di Joho diambil masih dari arah Jambatan.[/caption]Begini kisahnya kira-kira, dahulu tatkala Perang Tahun Salapan[1] usai dimana kita orang Kamang menjadi orang kalah dan banyak pula anak nagari yang terdiri dari para pimpinan kita yang dibunuh, ditangkap, dimasukkan ke dalam kandang situmbin,[2] dan dibuang ke daerah lain.[3] Maka keadaan nagari saat itu sangatlah tidak baik (kondusif). Sebab yang namanya orang kalah perang tentulah mentalnya telah ikut pula kalah, hancur, dan jatuh.
Maka melihat keadaan yang serupa itu, Inyiak Dt. Palindih pun insyaflah bahwa keadaan tak boleh berlanjut terus serupa ini. Maka beliau berikhtiar untuk mengusahakan Inyiak Djambek untuk datang mengajar mengaji ke kampung kita. Tentunya tujuannya bukanlah hanya untuk mengaji saja, melainkan untuk mengobati duka hati orang Kamang yang tengah teraniaya, terzhalimi.
Di surau inilah beliau berdakwah, memberikan pemahaman perihal ajaran agama kepada orang Kamang. Duhai engku dan encik, betapa senangnya hati orang Kamang karena mendapat perhatian yang sebesar itu dari seorang ulama. Bertambah jua rasa hormat orang Kamang ketika itu kepada beliau. Kedatangan beliau merupakan salah satu awal masuknya ajaran Muhammadiyah ke Nagari Kamang ini.
Kedatangan beliau tentulah tak dapat setiap hari, sebab beliaupun punya surau pula di Bukik Tinggi, punya pula keluarga yang menjadi tanggungngan disana. Kedatangan beliau ialah sekali sepekan ke Nagari Kamang ini. Setiap hari apakah kedatangan beliau ke Kamang? Belum terang bagi kami perkara itu engku dan encik sekalian.
[caption id="attachment_510" align="alignleft" width="300"]
Batang Agam & Heuler. Orang Kamang biasa menyebutnya dengan "Agam" saja.[/caption]Inyiak Lareh Dt. Palindih rupanya telah memikirkan segalanya, surau Inyiak Djambek didirikan di atas sebidang tanah milik kamanakan beliau. Terletak di tepi Batang Agam di Joho, sungguh indah sekali tempat itu, sangatlah pantas sekali untuk dibuatkan surau disana. Sebab batang air ada di bawah, tempat orang mengambil wudhu dan mandi.
Sekarang, telah lama Surau Inyiak Djambek tiada. Apa penyebabnya engku dan encik sekalian?
Kamipun tak pula tahu, belum terang pula dihadapan kami kenapa surau tersebut dapat tiada. Telah semenjak lama, oleh kamanakan Dt. Palindih di tanah bekas Surau Inyiak Djambek tersebut, didirikan heuler tempat menumbuk padi. Sekarang heuler tersebut kepunyaan dari Encik Hj. Eli dan Engku H. Fuad Umar. Encik Hj. Eli ialah kamanakan dari Inyiak Lareh, sedangkan Engku H. Fuad Umar ialah suami beliau yang merupakan anak dari Haji Umar Umayya. Haji Umar Umayya ialah adik kandung dari Haji Rijal Abdullah, salah seorang ulama yang sangat tersohor sekali pada masa dahulu yang mendirikan sekolah SMPI di Pintu Koto. Sekarang sekolah itu telah ikut pula tiada, digantikan oleh orang dengan SMU N 1 Kamang Magek.
Begitulah kisahnya engku dan encik sekalian. Kalau seandainya engku dan encik punya kisah yang berlainan. Sudilah kiranya memberitahukannya kepada kami, ataupun kalau ada yang tersilap oleh kami dalam penyampaian. Berkenan pulalah engku dan encik sekalian meluruskannya. Tentunya hendaknya menyapa kami dengan cara yang elok pula. Tolonglah dipakai jua "kato nan ampek"..
[3] Para pimpinan nagari kita yang dimasukkan ke kandang situmbin ialah serupa Garang Datuak Palindih yang saat itu menjabat sebagai Kepala Lareh Kamang, serta beberapa orang lainnya. Sedangkan yang dibuang ialah Abdul Wahid Kari Mudo ke Sulawesi.
Komentar
Posting Komentar